De almzomer van Maarten
Gasten die sinds de zomer van 2013 in de Berghut zijn geweest, kennen ‘m allemaal: Maarten. En als we na de zomer van 2013 uitgebreid met elkaar praten over plannen, wensen en dromen, vertelt hij dat hij ooit nog eens op een alm zou willen wonen en zou willen beleven hoe het is om heel primitief te leven, in de bergen. Hij had toen zeker niet verwacht dat hij een jaar erna zijn eerste almzomer achter de rug zou hebben…
Ik – Nel – vraag Maarten afgelopen zomer een paar keer of hij foto’s wil maken: het lijkt me zo leuk om een impressie te maken van zijn leven op de alm. Voor iedereen die daar nieuwsgierig naar is. Hoe leuk is het om even mee te gluren…?
Dus: geniet mee van een Nel-selectie – gekozen uit 600 foto’s – over de almzomer van Maarten!
“Je doet het gewoon met wat je hebt. En dat is wat ik wilde.”
Dit is de Stanzalmhut: een hut ligt op de Stanzalm, op 1780 meter hoogte.
Alleen te bereiken per fiets of te voet, vanuit Bucheben, na een wandeling van ruim 700 hoogtemeters.
Je kunt er lekker wat drinken of een eenvoudige hap eten tijdens een wandeling.
Overnachten kan op de 2-persoonskamer [met balkon] of op de Matratzenlager.
Waar komt Maarten zijn droom vandaan om een tijd op een alm te wonen?
“Het was eigenlijk een combi van veel in de bergen zijn.
Ik heb veel mensen gezien die op zo’n plek wonen en/of werken en
hoe mooi zou het zijn om het niet een dagje te ervaren, of een hele zomer?!
Dan voel je pas echt hoe het is om zo te leven.”
In de zomer lopen op deze alm koeien en paarden, van zes verschillende boeren.
Het is Maarten zijn primaire taak om ervoor te zorgen dat kuddes koeien en paarden compleet blijven.
“Ik trek een paar keer per week – een paar uur per keer – de bergen in om ‘mijn’ vee te tellen,
om te kijken of ze gezond zijn en geef ze wat extra krachtvoer.”
Maarten: “Ik had helemaal geen verstand van koeien.
De eerste periode ben ik vaak gewoon maar bij ze gaan zitten en dat werkte goed.
We zijn echt vertrouwd met elkaar geraakt. Fantastisch om te ervaren.”
Daarnaast helpt Maarten Traudi. Zij beheert de hut en verzorgt primair het eten en drinken voor de gasten.
“We zijn een supercombi: zij zorgt -als een moeder- voor het eten; ik zorg voor het zwaardere werk en de dieren.
Als ik binnenkom na een dag hard werken of na mijn fietstocht naar boven, vaagt ze niet hoe het met me gaat,
maar vraagt ze: “Heb je honger?” en dan maakt ze een goeie hap voor me.
Er wordt gekookt op een houtkachel: die gaat ‘s morgens aan en blijft aan, tot ze naar bed gaan.
Het is de enige warmtebron in de hut én er wordt op gekookt.
Op de alm wordt van oorsprong hard gewerkt, dus je krijgt er stevig kost te eten…
Niet helemaal mijn ding, maar wel gaaf om te zien wat je zo afgelegen allemaal kunt brouwen!
Veel verse groenten kom je in een almhut niet tegen op je bord. Des te leuker als je iets uit het bos kunt halen…
Wat een joekels van paddestoelen!
En hup, even paneren en in de oliepan
Om sommige almen worden 2x per dag koeien gemolken; op de Stanzalm loop alleen ‘jongevee’,
koeien die nog geen melk geven. Dat scheelt een hoop werk.
Maar even goed is er genoeg te doen met z’n tweeën.
– Nach getane Arbeit, gut Ruhe. –
Gelukkig is er ook af en toe tijd voor een break en er komen regelmatig bekenden van hem langs.
“En dag helemaal vrij ben je op de alm eigenlijk niet. Er kunnen altijd wandelaars komen.
Soms een paar dagen niet en dan staan er zo 15 mensen voor de deur. Je weet het niet.”
“De uitzichten zijn fantastisch!”
En slechte dagen zijn er ook…
“Dan wordt je wereld klein…”
Maarten werkt deze zomer nog zo’n drie keer per week voor de Berghut.
Naar benee en weer omhoog, soms wel om 0.00 uur ‘s avonds… Maar je hoort ‘m niet klagen.
“Hier heb ik voor gekozen en dit hoort erbij.”
Ook kletsnat worden…
En de volgende dag staat Maarten gewoon weer klaar om Traudi te helpen bij de bediening van wandelaars
die gráág een drankje drinken na de klim omhoog.
Een enkele keer blijven er schoolgroepen slapen. Primitief, maar het kan.
O ja, Maarten is ook nog jarig op de Alm!
En in de eerste week van september komt het vee van de Stanzalm weer naar het dal,
waar ze vaak nog even een paar weken in de weiden mogen grazen, voordat ze op stal gaan.
De ‘Almabtrieb’, waarbij de koeien 5 kilometer moeten lopen – is goed verlopen!
En zo komt er voor Maarten een eind aan een mooie en intense zomer.
“Het was een fantastische ervaring, zo mooie daar hoog in de bergen.
En ik heb echt helemaal niets gemist, zonder stroom, zonder warm water.
Je doet het gewoon met wat je hebt. En dat is wat ik wilde.”
Wat vond je het moeilijkst/lastigst?
“In het begin balans zoeken in hoeveel op de alm zijn, hoeveel werk buiten de alm. Wat voelt goed?”
Wat heeft deze ervaring jouw gebracht?
“Ik vind het fantastisch om te merken hoe weinig ik nodig heb om goed en comfortabel te kunnen leven
en echt te kunnen genieten; de plek én de samenwerking was beide uniek.
Als de basis goed is, ben ik snel tevree en heb ik niet veel meer nodig. En de basis wás goed!
Ja, dit is voor mij LEVEN. Veel dingen kosten wat meer tijd: kleren wassen, mezelf wassen, Stube warm krijgen,
boter/ melk halen (2x 20 minuten lopen voor 2 liter melk, etc). Maar de voldoening mag er zeker wezen!
Volgende zomer weer?
“Als het past in wat ik doe en waar ik leef, geef ik het een goede kans.
Ik plan op dit moment niet veel verder dan een seizoen vooruit en leeft het liefst van dag tot dag.”
Wil je ook een keer de rust van een almhut beleven?
Wij – Hans en Nel – hebben een almhutje gepacht in een buurdal van het Berghut: Berghutje.
Laat ons weten als je interesse hebt!
