Teambuilding in de bergen
Meer de bergen in met onze gasten. Dat stond op ons wensenlijstje voor de zomer van 2013. En doordat we nu ook in de zomer iemand hebben voor de gedeeltelijke opvang van onze kinderen, lukt dat heel goed!
We hebben geen vaste wandeling of vast programma: we kijken naar de groep en de behoeften. Nog leuker is het als de vraag uit de groep komt. Zo ook afgelopen week. De mannen willen een flinke wandeling maken.
Vertrek 6.00 uur naar het Niedersachsenhaus, aan het einde van het Rauriserdal
De dames willen ook! Zo geschiedde… Als de heren in recordtijd terug zijn, vertrekken de dames voor een wandeling van Rauris naar de Berghut, ‘bovenlangs’. Geen ‘rocket science’ zou je zeggen. Maar het is zo gezellig, dat we ‘van ‘t padje raken: we missen een afslag [zien we bij terugkomt op Google maps]
We denken via een shortcut weer op het pad te komen. Door de varens, brandnetels, frambozenstruiken en distels. “Nel vindt het wel.”
Het pad vinden we niet; wel heel veel mooie inzichten en we genieten van een bijzondere tocht!
Der Weg is das Ziel… #verdwalen
Nel: “Nou dames, dit is voor mij echte een ‘created memorie’!”
Gast: “Nou, ik doe ctl-alt-delete…”
Maar leuk is het wel!
“Je moet eerst ergens heen om te zien dat er een pad is.”
“Moeten we dit nou echt vertellen?”
“Ik heb ingezien dat ik meer vertrouwen moet hebben ik mezelf.
Ik was bang voor de afdaling en ik heb het gewoon gedaan!”
“Er is wel ergens een grens, maar die voel je niet.”
“Heeft er iemand toevallig een spiegeltje bij zich?”
Hippe Heidi’s!
“Dames, mogen we de foto’s voor de Berghut gebruiken als stockmateriaal voor teambuildingsweekenden…?”
