De winterfooienpot gaat naar…
Als ik in de laatste Berghutweek van de zomer aan het koken ben, belt één van mijn zussen: mijn zwager – haar man – kan over een maand een nieuwe nier krijgen. Een wonder! Normaal gesproken moet je daar nl. zeker 5 jaar voor op een wachtlijst staan. Na 1 jaar wachtlijst is er toch een perfecte match gevonden… Maar het zou nog een spannende maand worden.
Dan precies 13 jaar geleden word een zwaar verminderde nierfunctie ontdekt. Met een glutenvrij en dierlijk eiwitvrij dieet heeft hij dialyseren waarschijnlijk een hele tijd kunnen voorkomen. De laatste 2 jaar gaan echt niet goed. Ondanks alles werkt hij gewoon nog, in een pittige job. Jeetje, hoe kun je nog normaal functioneren als je al 2 jaar ‘s nachts niet meer kunt slapen? En zou hij die laatste maand nog fit genoeg blijven voor een operatie?
De operatie gaat goed. En de dag na de operatie voelt hij zich al beter dan hij zich de laatste 13 jaar heeft gevoeld! Kun je je voorstellen dat je – na de dood voor ogen gezien te hebben – weer een nieuw leven mag beginnen? En wat doet het met je, als je weet dat een gezond persoon een paar maanden van haar leven heeft gegeven aan jou, door haar gezonde nier af te staan?
Op 14 april 2012 loopt mijn zus Tineke de Marathon van Rotterdam. Ze loopt voor de Nierstichting. Omdat ze niet onder woorden kan brengen hoe ontzettend gelukkig ze is met het feit dat hun gezin weer een toekomst heeft. We voelen ons verbonden met hen en zijn ook heel blij voor hen.
Wij schenken onze winterfooienpot graag aan haar passievolle inzet voor de Marathon en hun geluk. Lieve Tien, we staan garant voor minimaal 500 euro!
In februari zijn jullie wederom hier. En hopelijk kan Wim nu weer meer dan 1 piste af en kan hij zonder zorgen van de wintersport genieten!
