Seizoenenfilosofie
Vandaag wederom zon en maarliefst 20 graden. En gistermiddag heb ik – Nel – intens genoten van de natuur tijdens een autorit van München naar de Berghut. Wat een fantastische herfst! En iedereen die via Zuid-Duitsland Oostenrijk in rijdt, kent het magische stuk waarbij je langzaamaan ziet de Alpen dichterbij komen. Tijdens de rit heb ik even gefilosofeerd over de herfst, de seizoenen en de verwachtingen daarover.
Waarom geniet ik zo extreem van deze mooie herfst? En volgens mij meer met mij,want in Nl is er ook een mooie herfst, toch? Al filosoferene kwam dit bij me bovenborrelen:
De gemiddelde Nederlander droomt van een winter met ijs, gaat uit van een zonnige vrolijke lente, rekent op een warme zomer en verwacht een regenachtige herfst. Omdat de verwachtingen van de herfst laag zijn, is het des te meer genieten als het mooi weer is! De herfst kan in die zin het meest verrassen.
Het Rauriserdal deze herfst
