Ons eerste winterseizoen: openhartige terugblik
[In de nieuwsbrief werkt helaas de link naar dit bericht niet. Grrrr… Gelukkig heb ‘t bericht inmiddels wel gevonden! :-)]
Een rollercoaster. Dat is misschien wel de meest treffende bewoording van ons leven van het afgelopen winterseizoen. Eigenlijk het afgelopen jaar. Met de voorbereidingen voor ons vertrek, het maken van de website e.d., verhuizing, de verbouwing hier en het draaien van ons eerste winterseizoen – zonder horeca-ervaring – in de Berghut, met twee kids.
Nu we even geen gasten hebben, hebben we tijd om erbij stil te staan en met grote verbazing terug te kijken. Op sommige momenten lijken we het allemaal normaal te vinden wat we doen en zijn we kritisch op onszelf. Regelmatig realiseren we ons ook wat een topprestatie we geleverd hebben, en nog steeds. Een openhartige terugblik op het afgelopen seizoen, met hoge bergen en diepe dalen, inclusief een fotofilm [met geluid] van het afgelopen seizoen!
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=0gh5tQBSUhU&hl=nl_NL&fs=1&]
Abnormale start
Ideaal gezien gaat een hotel of pension in een wintersportgebied na een paar maanden rust weer open bij de start van het winterseizoen. Iedereen begint uitgerust en wel aan één van de meteen drukste periodes van het seizoen: kerst- en oud&nieuw. Bij ons gaat dat iets anders.
We zijn vanaf juli 2009 5,5 maand dag in dag uit in de weer om de Berghut te maken tot wat het nu is. Met zoveel hulp van anderen waar we zo dankbaar voor zijn [we zijn hooguit 2,5 week als gezinnetje samen geweest, zonder andere mensen erbij]. We hadden het anders nooit gered. Laat ik het zo zeggen: dan hadden we nooit de Berghut gehad zoals nu.
Zo zijn de zelfgemaakte bedden echte eyecatchers op de kamers. Als we hier geen tijd voor hadden gehad, hadden we bedden bij IKEA gekocht. Dat had toch een hele andere uitstraling gegeven. We hebben gedaan wat we konden. En ja, regelmatig onder tijdsdruk. Maar met het doel voor ogen, ga je ervoor. Ondanks ziekte en andere tegenslagen.
Het proefweekend helpt ons om in praktijk te zien hoe we processen gaan aanpakken. Want door de drukte van de verbouwing, besteden we te weinig tijd aan de vraag: wie doet wat op welke manier wanneer als er gasten zijn. Het is voor ons een kwestie van leren door ervaren en dat is niet de makkelijkste weg. De laatste poetsdoeken en emmers verdwijnen in de schoonmaakkast en de eerste gasten staan op de stoep. Een nieuwe fase in ons avontuur!
Die twee eerste weken zijn meteen één van de meest pittige van het seizoen, door omstandigheden zonder de geplande hulp voor de kinderopvang. We besluiten de kinderopvang dit seizoen zelf te doen. In die eerste weken maken we meteen al een grote sprong in onze ervaring.
48 uur in een dag, alsjeblieft!
Tijd, tijd en nog een tijd. Net als iedereen zouden we ook meer tijd willen hebben! En als je dit beperkt hebt, moet je prioriteiten stellen. We hebben ontzettend veel leuke gasten op bezoek in de Berghut. Gasten waarmee het leuk is om tijd door te brengen. En dat hebben we relatief veel gedaan. We denken ook aan gasten die nog gaan komen: vragen beantwoorden, boekingen regelen en marketing. Het blog bijhouden is daar een superleuk – en tijdrovend – onderdeel van!
We hebben we schatten van kinderen. En zoals alle ouders weten: kids kosten tijd. We hebben afgelopen winter zeer beperkte opvang voor onze kinderen en doen deze winter zelf ook de opvang voor kinderen van de gasten. Het is een gezellige boel! Met gebroken nachten en vroeg opstaan is het wel veel. Voor de kinderopvang voor gasten zorgen we volgend winterseizoen voor iemand die er speciaal is voor de kinderen.
En als we dan nog tijd over hadden gehad, hadden we graag wat meer tijd voor reflectie gehad [hoe gaat het, waar staan we, wat kunnen we beter anders doen], voor elkaar en in de bergen. Ik had zelf ook meer contact met bekenden in Nederland willen onderhouden. Normaal gesproken ben ik aardig trouw in het contact hebben met familie en vriendinnen, maar het lukt gewoon niet! De kunst voor de toekomst is dus om te kijken hoe we dingen zo kunnen inrichten dat we meer tijd hebben en onze tijd beter kunnen verdelen.
Personeel met passie
Ik heb iets met ‘passie’. Dingen doen die je heel leuk vindt om te doen, waar je blij van wordt. Op basis van passie zijn Hans en ik ook de Berghut gaan runnen. En we geloven erin dat er mensen zijn die vanuit hun passie of wens om hun passie of talent te ontwikkelen willen helpen in de Berghut. Er liggen interessante vraagstukken op dit vlak.
Komt iemand vanuit passie bijvoorbeeld alleen dingen doen die hij of zij leuk vindt? Of ligt er een gedeelde verantwoordelijkheid voor minder leuke klussen? Er moet geld binnenkomen om te kunnen blijven voortbestaan, maar we hoeven geen topwinsten we draaien. Het gaat ons om leuke dingen doen. Hoe zorg je er toch voor dat mensen die vanuit passie komen helpen niet het gevoel hebben dat ze ‘gebruikt’ worden? En hoe zorg je so wie so dat het gezellig blijft als in hetzelfde huis woont?
Het mooie van creëren
Wat we zelf het allermooiste hebben gevonden tot nu toe, is wat we met de Berghut hebben gecreëerd voor onze gasten. We hebben een plek gemaakt waar mensen vakantie kunnen vieren, andere mensen ontmoeten, samen spelletjes doen, inspirerende gesprekken hebben en samen eten. En als je ziet hoe kinderen zich vermaken, met elkaar, in de speelruimte, buiten in de tuin. Dat is fantastisch om te zien. We scoren naar aanleiding van ervaringen van gasten op Zoover.nl unaniem het cijfer 10 voor kindvriendelijkheid! Om al die mensen en kinderen te zien en ons te realiseren dat wij dat mogelijk maken: daar worden we blij van.
En we willen nog veel meer gaan creëren. We zijn echt nog niet klaar met het huis en de tuin. De zomer met gasten in de Berghut is ook nieuw voor ons, leuk! En we hebben nog zoveel ideeën… Zoals we het eerste winterseizoen vooral een fijne wintersportplek zijn geweest voor gezinnen, zo willen we in de toekomst nog meer een plek worden voor inspiratie en brede bergbeleving. Voor mensen die alle vormen van wintersport willen beleven, voor mensen die zichzelf willen ontwikkelen in combinatie met wat de natuur biedt [trainingen, cursussen, workshops], vakanties voor mensen die niet zo gemakkelijk op vakantie kunnen en: trouwen kun je hier ook!
Is dit ons leven voor altijd?
Dit is een interessante vraag. Op basis van de hectiek en omstandigheden van het afgelopen half jaar, zeggen we niet direct ‘ja’. Het is nu nog maar een deel van hoe we de Berghut initieel voor ogen hebben. Maar wat wil je… baan opgezegd, verhuisd, samen een onderneming runnen in een business die we niet uit ervaring kennen, een nieuw leven opbouwen, hele kleine kinderen… Hoeveel veranderingen kun je als mens tegelijk aan? We hebben vooraf onderschat hoe intensief onze onderneming is met twee hele jonge kinderen. Als de kinderen naar school gaan, betekent het dat we meer tijd hebben voor reflectie, voor elkaar en voor de Berghut. En dan hopen we hen en de Berghut de aandacht te kunnen geven die ze verdienen.
Binnenkort op het blog
We hebben de afgelopen tijd zoveel meegemaakt en geleerd, dat we de komende tijd diverse blogberichten aan specifieke thema’s willen wijden, bijvoorbeeld: de Berghut en gezinsleven, wat blog je wel en niet en de psychologie van gastvrijheid.
Ontzettend bedankt!
Alle gasten van het afgelopen seizoen: ontzettend bedankt voor jullie enthousiasme en gezelligheid. Jullie hebben veel energie gegeven! Jullie hebben ertoe bijgedragen dat wat eerst een idee was, nu ook echt leeft. We hebben een aantal mooie momenten en herinneringen in ‘film’ op een rijtje gezet.
En superbedankt iedereen die ons hier en in Nederland heeft ondersteund [en nog steeds doet]. We hebben goede ‘buren’ in het dal, mensen waar we van op aan kunnen én hele goede verre vrienden [en familie]!
