Het is een komen en gaan van bekenden
Na een hele gezellige en nuttige week met mama en Jan, zijn ze gistermorgen vroeg weer vertrokken naar Nederland. Het is niet leuk afscheid nemen, wetende dat je elkaar een tijd niet gaat zien. En zo’n vertrek staat niet op zichzelf, hebben Hans en ik gemerkt. We worden er op deze manier weer even extra aan herinnerd dat we hier zijn en voorlopig blijven.
Het is nog steeds een positieve keuze van onze kant, maar het is ook een raar idee om familie en vrienden lang niet te zien. Daar wil ik soms maar niet te veel bij stilstaan. Wat we tegelijkertijd als heel fijn ervaren, is dat banden sterker worden en meer verdieping krijgen. Vreemd om daar het land voor uit te ‘moeten’ gaan…
We hebben nog geen dag zonder familie hoeven zitten, hoor! Gisteravond zijn Hans zijn vader met zijn vrienden Piet en Frits aangekomen. Ze komen 4 dagen helpen met klussen. Super!
Vandaag hebben ze onder andere de ‘tv-kamer’ van alle schrootjes ontdaan en de stube [eetruimte] leeggehaald: alle Oostenrijkse hoekbanken zijn gedemonteerd. Frits is jarenlang elektricien geweest en heeft wat electroklusjes gedaan. Tussen het werken door rusten ze even in het zonnetje en eten een hapje; ‘s avonds drinken ze een biertje. Niet alleen in het Branbantse land is het leven goed!
