11 juni: “Ik zie dit niet zitten…”
Het was een korte en krachtige nacht. We gaan er tegenaan! Het huis staat vol dozen. De moeder van Hans en Loek komen helpen, erg fijn. Spullen met bubbelschuim inpakken en kasten uit elkaar halen. Ik loop even de trap op en hoor Ine tegen Loek zeggen: “Ik zie dit niet zitten.” “Komt allemaal goed hoor!” roep ik.
In de loop van de dag word ik zelf ook wat twijfelachtiger… Ik kan niet helder meer denken. Ik had nog de illusie om vandaag mijn laatste zonnebanktegoed op te maken, maar waar ik dat idee vandaan heb gehaald…
Einde van de middag komt Robert, Hans zijn zwager, met zijn bedrijfsbestelbus en autoaanhangwagen van 5×2 meter. Die blijken we erg nodig te hebben. Hans belt aan het einde van de middag om nog even de huur van de tweede bus – de grootste die je op je eigen rijbewijs mag rijden – te bevestigen. “Ik lees dat er een bus van 10 m3 gereserveerd is en niet van 18 m3”, zegt de meneer aan de andere kant van de lijn. En alle grote bussen zijn verhuurd. Lekker dan! (dit was een leuk ‘Ik vertrek’-moment geweest 😉
We proberen een grote bus bij een ander bedrijf te regelen. We lijken wat te hebben gevonden. Maar dan is het inmiddels 18 uur. Als Hans morgen niet komt opdraven voor de kleine bus, worden dat misschien dubbele kosten. Toch maar proberen in de kleine bus. Hans blijft optimistisch. “Gaat makkelijk passen, hoor. En anders rij ik maandag nog even met de aanhanger.” Maandag, de dag van de overdracht, de aanhanger ophalen in Westerhoven bij zijn vader, spullen ophalen in Utrecht en weer naar Westerhoven…
Na een korte nacht, vertrekt Hans op tijd om de bus te halen. Helpers Kees, Bram en Joost hebben hun koffie als op als Hans komt aanrijden. In een grote – 18 m3 – bus?! “Er was een afzegging.”
Na vandaag weet ik het zeker: wat er ook gebeurt: het komt altijd goed!
