Hanzel ist wieder zurück aus Deutschland!
Als ik zaterdagmiddag met de kids Hans van Utrecht Centraal ophaal, is hij vrolijk en heel moe. We hebben weer een stap in de goede richting gezet: de Duitse taal kundig worden! Zelf had ik ook graag een spoedcursusje gewild, maar de tijd is toch opeens sneller gegaan dan we dachten. Tja, men denkt in de toekomst altijd meer tijd te hebben… Ik kan best een woordje spreken; het is vooral een kwestie van durven.
Hans zijn ervaring:
“Het was een hele gezellige en leerzame week! Juist de combi van les en het sociale deel van de week maakte het leuk. Ik had op mijn niveau Duits 1 medestudent, dus bijna privéles. Elke ochtend ging ik op ‘mijn’ ‘fietsje naar de Universiteit in Heidelberg. Ik voelde even weer 15 jaar jonger!
Het gastgezin waar ik verbleef was heel gastvrij. Wat een ontbijtjes… Daar kwam ik mijn bed wel voor uit. ‘s Avonds ging ik meestal wat drinken met andere medestudenten, die ook Duits aan het leren waren. Er waren verschillende groepen. Leerzaam natuurlijk, alleen maar Duits praten. Het waren voornamelijk Zwitserse studenten uit het Franse deel van Zwitserland die ook Duits willen kunnen spreken.
Echt uitgerust was ik niet toen ik thuiskwam, de avonden waren gezellig. Het was wel heel nuttig! Duitse gesprekken ga ik nu met een stuk meer vertrouwen in en ik vertrouw erop dat ik de ander kan begrijpen.”
Ik vind het fijn dat Hans de komende tijd weer gezellig thuis is! Het was heel leuk met de kids. Tegelijkertijd stapelden de voorbereidingsacties zich driedubbel op in mijn hoofd…
