Martin blikt terug op 1 jaar in de bergen
Een jaar geleden waagt Martin de stap: hij zegt zijn vaste baan vaarwel om een jaar in Oostenrijk te gaan wonen en ons gedurende dat jaar te ondersteunen. Hoe gaat het nu met hem? Hoe kijkt hij terug op zijn jaar Oostenrijk? En wat zijn zijn toekomstplannen? We vroegen het hem…
Je bent nu een jaar in Oostenrijk. Hoe gaat het met je?
“Het gaat goed met me! De werkzaamheden, de ruimte om alles naar eigen wens in te delen, de afwisseling in mijn werk, de schitterende omgeving, de vriendelijke mensen, de rust van het leven in een kleine gemeenschap, het uitzicht vanaf mijn balkon ;). En zo kan ik nog wel even doorgaan.
“Het is een jaar geweest waarin ik heel veel nieuwe inzichten heb opgedaan,
veel over mezelf heb geleerd en heel veel mooie dingen heb gezien en beleefd.”
Het afgelopen jaar is werkelijk omgevlogen. Het is een jaar geweest waarin ik heel veel nieuwe inzichten heb opgedaan, veel over mezelf heb geleerd en heel veel mooie dingen heb gezien en beleefd. Het jaar heeft me letterlijk de ruimte om dingen te ontdekken. In de zomer heb ik hele gave wandelingen gemaakt. En ook op de fiets heb ik mezelf ontzettend kunnen uitdagen. Soms alleen, soms met vrienden. Afgelopen winter was voor mij de allereerste kennismaking met de wintersport. Ik vond het gaaf om te leren skiën en ik geniet nog steeds als ik op de piste sta, want dat heb ik heel vaak kunnen en mogen doen! Ook langlaufen en toerskiën vind ik erg leuk.”
Wat was je doel ook alweer voor afgelopen jaar?
“Het doorbreken van de bestaande ‘structuur’, dat was mijn doel. Een structuur die tot vorig jaar bestond uit een 40-urige werkweek, veelal op kantoor, waarin ik werkzaam was als marketing- en communicatiemedewerker. En in de weekenden bloeide ik op. Op die dagen kon ik mijn energie kwijt en genoot ik van de vrijheid. Ik had inmiddels al zo’n negen jaar soortgelijke marketingsfuncties bekleed en kreeg sterk het gevoel dat het anders moest.
Ik wilde naar buiten: letterlijk vaker in de frisse lucht kunnen staan. Ik wilde zien en ervaren of het mogelijk was om mijn leven anders in te delen, meer buiten te kunnen zijn en meer vrijheid te ervaren. Liefst in de bergen. Ver weg van Nederland, ver weg van ‘alles’.”
Wat heb je allemaal gedaan?
Er is nogal wat gebeurd afgelopen jaar, een bijzonder jaar op z’n zachtst gezegd. Ik heb zo ontzettend veel ervaren, geleerd, gewerkt, gesport en ontdekt… Ongekend. Ik heb gefietst, gehiked, hardgelopen én voor het eerst geskied en gelanglaufd. Het ontdekken en onder de knie krijgen van nieuwe sporten vind ik erg gaaf! En: es ‘gibt’s immer etwas zu tun’. Het sporten verveelt nooit.
En dan heb ik het nog niet eens over de werkzaamheden gehad voor de Berghut, voor de DroomplekAcademie en het Proefhotel en voor Berghutje.
- Voor de DroomplekAcademie droeg ik mijn steentje bij aan de GroteVertrekEnquete, een groot onderzoek onder gastenverblijfeigenaren wereldwijd en hun mate van ‘geluk’. Ook hielp ik mee bij het opzetten en ‘aankleden’ van de GoudenGastenconcepttraining, waarvan inmiddels de 3e editie gestart is. Een training voor – toekomstige – gastenverblijfeigenaren om een gastenconcept neer te zetten dat echt bij hen past. Ik ben ook druk geweest met de vormgeving van de Ondernemersplantraining voor gastenverblijven. En ik werkte samen met een team voor de eerste deelnemers van het allereerste Proefhotel, die hun ‘ik vertrek’-droom een paar weken hebben geoefend.
- En ook in de Berghut waren er een paar gastenweken, zoals het Krachtweekend en de SneeuwWerkplekWeek, waarin ik eigenlijk alle denkbare rollen heb vervuld. Ik werkte ook in de tuin, hakte hout, verwijderde onkruid, bouwde een schutting, vervulde nu en dan een rol als ‘kinderoppas’ enzovoorts…
- Daarnaast bouwde ik samen met Hans een compleet nieuwe slaapkamer in het ‘Berghutje’, een kleine almhut op 1500 meter hoogte.
Ik werkte dus binnen, buiten, met m’n hoofd en met m’n handen. De afwisseling en deze ervaring vond ik super! Ik had het voor geen goud willen missen. Onvergetelijk.”
Hoe kijk je terug op het afgelopen jaar? Wat heb je ervaren?
“Het was één grote leerschool en ik merk dat ik ben veranderd…
–
Ik durf met een ‘kortere termijn’ planning te leven; ik word niet meer onrustig als ik geen jaarcontract heb.
Ik zie kansen om mijn leven in te delen zoals ik dat wil.
Ik kan prima zonder TV en luxe.
Ik kan heel goed op mezelf zijn.
Ik krijg energie door te sporten, nog veel meer nog dan ik had verwacht…
Ik heb geleerd dat ik meer mijn gevoel moet volgen en dat ook moet uitspreken.
Ik heb ook geleerd dat ik eerder aan de bel moet trekken als ik ergens tegenaan loop, bij bijvoorbeeld vragen en/of problemen.
Ik heb geleerd dat ik heel veel plezier en energie haal uit het ‘sparren’ met gelijkgestemden.
Ik weet nu dat ik óók van de winter houdt, terwijl ik mezelf altijd ‘zomermens’ heb genoemd.
En ik heb geleerd dat ik meer kan dan ik dacht, dat ik een inspirerend ‘verhaal’ te vertellen heb en dat ik verslingerd ben aan ‘spar-budget-chocoladekoekjes’ 😉
–
Het inzicht dat ik mijn leven zo kan indelen als ik dat wil, vind ik zelf de meest waardevolle. Het is dus écht mogelijk om bestaande structuren te doorbreken en heel wat anders te doen dan ik voorheen heb gedaan.
Naast vele positieve ervaringen en inzichten heb ik in het afgelopen jaar ook een paar keer heel sterk gevoeld dat bepaalde dingen niet ‘mijn ding’ waren. Ik moet er bijvoorbeeld niet aan denken om zelf een gastenverblijf te runnen. Alles wat daarbij komt kijken heeft me behoorlijk verrast en ook heel erg doen beseffen dat ik dat zelf nooit zou trekken. Niet dat ik de ambitie ooit heb gehad, maar het is wel een waardevol inzicht. En een hele dag achter de pc zitten, zou ik nooit meer willen. Ik vind het zelf heel prettig dat ik dat het afgelopen jaar zo sterk heb gevoeld. Het is namelijk een mooie bevestiging van mijn keuze om mijn baan op te zeggen, waarin ik bijna full-time computerwerk verrichtte.
Het afgelopen jaar stond dus bol van de variatie en het is werkelijk zo snel omgevlogen dat ik het bijna niet kan geloven. Ik heb superleuke mensen leren kennen, gave dingen gedaan, hard gewerkt, heel veel vrijheid genoten en ik merk aan alles dat ik zowel geestelijk als fysiek beter in mijn vel zit. En dat is een geweldige plus!”
Waar werd je het afgelopen jaar het meest blij van?
“Het meest blij werd en word ik van het buiten zijn en de rust en ruimte die ik dagelijks ervaar in de bergen, en daarmee de vrijheid die ik zo graag wilde. Ik noem de bergen ook wel mijn speeltuin. Een speeltuin met oneindig veel mogelijkheden. De rust vind ik vooral in de context van minder sociale ruis. Door de fysieke afstand met Nederland zitten mijn familie en vrienden verder weg, wat ik jammer vind, maar anderzijds geeft het ook ruimte. De ruimte om mezelf te ontwikkelen en om dingen te doen op momenten dat ik ze wil. Ook is er letterlijk rust door de adembenemende omgeving. Een loopje van 5 minuten brengt mij al op plekken waar ik niemand hoor en zie. Dat is fantastisch. De ruimte die ik in Oostenrijk ervaar, ervaar ik vooral als vrijheid…
“Ik noem de bergen ook wel mijn speeltuin.”
Verder word ik blij van leuke, onverwachte gesprekken bijvoorbeeld. In een almhut, in de supermarkt. Soms kort, soms lang. Daarnaast merk ik dat ik het erg fijn vind om samen met mensen de bergen in te trekken, voor een hike, een fietstocht of een ritje in de auto. Het is fijn om ervaringen te kunnen delen en de bergen samen te kunnen beleven!
Wat heb je als lastig ervaren?
De meest lastige periode in het afgelopen jaar vond ik de ietwat ‘donkere maanden’ oktober en november. De zomer, waarin ik hele gave dingen heb gedaan, was voorbij en de winter stond voor de deur. Het was eigenlijk een soort van tussenfase, een fase waarin ik de ruimte had om na te denken. Over het gemis van familie en vrienden in Nederland en over de periode ‘na de Berghut’: wat ga ik daarna doen? En zo waren er nog wat kleine dingen die zich tussen mijn oren begonnen te nestelen. Dat vond ik lastig.
“Ik moet niet alles willen plannen en regelen, maar vertrouwen dat het goedkomt.”
Ik had sowieso, tot dat moment, al wat moeite gehad met het loslaten van de bestaande structuur. Ik merkte dat ik in de voorgaande negen jaar zoveel ‘gewoontes’ had aangeleerd en dat ik ontzettend was gaan leunen op de vertrouwde, bestaande structuur. Vaste contracten, vaste werkgevers, een huis, genoeg geld op de bank etc… Maar juist in die twee maanden dat ik begon te piekeren had ik gelukkig al veel van deze bestaande structuur en zekerheden afgebroken. En daardoor durfde ik ook op kortere termijn vooruit te kijken en te vertrouwen op de toekomst. Dus niet alles willen plannen en regelen, maar vertrouwen op dat het goedkomt, ook op de korte termijn.
Heb je je doel gerealiseerd?
Ja en nee… Ik heb ervaren en geleerd dat er vele andere mogelijkheden zijn om mijn leven in te delen, met maximale vrijheid. Ik heb ervaren dat ik minder luxe kan leven, dat ik heel breed inzetbaar ben en dat ik zelfs voor mezelf kan beginnen. Maar anderzijds ben ik ook nog niet helemaal verlost van de structuur en de zekerheden waar ik jaren in en mee heb geleefd. Gedachten gaan af en toe nog met me op de loop. “Wat als ik zus… wat als ik zo… En moet ik toch kiezen voor meer zekerheid? Moet ik iets gaan opbouwen zoals vele leeftijdsgenoten? Een eigen huis kopen bijvoorbeeld?” Gelukkig merk ik dat dit steeds minder wordt, en dat bevestigt alleen maar mijn keuze voor mijn avontuur in de bergen.”
Wat heb je wel en niet gemist aan Nederland?
“Ik heb de sociale contacten, familie en vrienden, bij vlagen absoluut gemist. Wel heb ik het geluk gehad dat veel mensen mij hebben opgezocht waardoor het ‘gemis’ minder was dan gedacht. Ik hoop het komende jaar mijn dagen en weken zo te kunnen plannen dat ik iets vaker in Nederland kan zijn, zeker op de momenten dat er leuke festiviteiten op stapel staan.
Daarentegen zijn er ook heel veel dingen die ik niet heb gemist. In Oostenrijk heb ik geen televisie en ik heb een telefoon zonder internetabonnement. Dat geeft me rust. Ook het hebben van een nog hele kleine vrienden-/kennisenkring in Rauris geeft rust, al zou ik die graag wat uitbreiden. Wat ik ook erg prettig vind is dat ik niet dagelijks reclamefolders op mijn mat heb en dat ik bijna geen radio luister. Daardoor ben ik verlost van alle ‘commercials’. Ik ervaar hier véél minder ruis en dat bevalt me uitstekend.”
Hoe ziet de komende tijd er voor je uit?
“Voor het eerst in mijn ‘werkende’ leven weet ik niet waar ik aan het einde van dit jaar woon, werk en wat ik doe. Ik werk tot en met eind augustus in ieder geval nog gemiddeld twee dagen per week voor de Berghut & de Droomplekacademie. Daarnaast probeer ik nog een extra baantje te vinden in het dorp. In de eerste plaats om nog een paar extra centen bij te verdienen en in de tweede plaats om verder te integreren en onder de mensen te zijn.
Half mei probeer ik te slagen voor een twee weken durende ‘bergwandfuhrercursus’, zodat ik officieel mensen mee mag nemen de bergen in. De andere dagen wil ik benutten om ideeën voor mijn eigen bedrijf te onderzoeken. Wat er daarna komt, dat is een verrassing. Ik verwacht nog wel wat langer in Oostenrijk te zijn, maar hoe lang en waar precies? Dat is de vraag.
“Ik wil maximaal genieten door me minimaal in te spannen.”
Mijn wens is in ieder geval om maximaal te genieten door me minimaal in te spannen. Dat betekent niet dat ik niet wil werken, zeker niet. Maar dat betekent wel dat ik, door het omlaag brengen van mijn kosten en ‘minimalistischer’ te leven, ook minder geld hoef te verdienen. En dat heeft tot gevolg dat ik in principe minder kan werken en meer vrije tijd kan creëren, maximaal genieten dus!”
